“Om iets los te laten, moet je het eerst echt vast durven pakken”…

Nauwelijks heb ik de eerste zinnen van het verhaal uitgesproken, of bij mijn cliënt lopen de tranen al over haar wangen. Ik vertel haar tijdens ons coachgesprek vandaag een oud Noors verhaal over het ritueel dat jongeren ondergingen voordat ze het ouderlijk huis verlieten. Op mijn vraag wat haar zo raakt, antwoordt ze: “Dat wat je dierbaar is, is belangrijk voor je, blijft belangrijk voor je je hele leven, maar om echt vrij te zijn, moet je het loslaten… Dat raakt me. Ik snap ook wel, dat zo werkt…. Alleen weet ik niet hoe ik dat moet doen”.

Tegenpolen: verlangen versus missen

Verhalen raken ons op het snijvlak van twee tegenpolen in onszelf. Tegenpolen die op dat moment blijkbaar niet in balans zijn, anders zou het verhaal, of de scene eruit, niet zo bij ons resoneren. Verhalen herinneren ons er aan, dat die tegenpolen ooit samen één geheel vormden, zoals Yin en Yang heel verschillend zijn en tegelijkertijd samen een geheel vormen. Verhalen die ons raken, brengen de heimwee in ons naar boven naar die heelheid. Ze wakkeren een verlangen aan naar dat wat we missen in ons leven.

Het leven bestaat uit paradoxen. Tegenpolen die onlosmakelijk met elkaar verbonden blijken te zijn. Lachen en huilen, leven en dood, lawaai en stilte…. Om het één te kunnen doen, moet je het andere laten. Je weet alleen maar wat ‘verlangen’ is, als je ook weet wat ‘missen’ is. Ze kunnen niet los van elkaar gezien worden.

Magische toegangspoort

Als deze tegenpolen in balans zijn in jouzelf, dan ontstaat er ‘flow’, dan gaat het leven stromen en voelen we, ervaren we energie. Het verlangen maakt dat we in beweging komen, dat we gaan groeien. Het is de poort naar heling, naar weer één worden in en met onszelf.

In veel verhalen komt een poort voor. Een toegangspoort naar een andere, vaak magische wereld, waarin de held van het verhaal de oplossing vindt voor de aanleiding van zijn reis. Het levenselixer, de bron, het licht, de pot met goud, dat wat hij nodig heeft om zijn reis tot een goed einde te brengen.

Elk verhaal dat je raakt, laat je verlangen zien naar wat was, naar wat niet meer is, maar waarvan je intuïtief weet dat het er ooit weer zal zijn, als je maar luistert naar dat verlangen. Luisteren naar die innerlijke stem in jou.

Symbolisch of archetypisch luisteren

Luisteren naar je eigen verhaal vraagt een bijzondere manier van luisteren. Ik noem het symbolisch, of archetypisch luisteren. Ieder mens is opgebouwd uit verschillende archetypen. Zie ze als verschillende ‘ikken’, verschillende personages in jouw verhaal, verschillende delen van jouzelf.

Al die ‘ikken’ praten tegen je. Ze geven je advies als je er om vraagt, maar helaas meestal juist ook als je er helemaal niet om gevraagd hebt. Stimulerende, positieve adviezen, waar je van gaat groeien, maar zeker zo vaak hoor je ook belemmerende raad, die maken dat je je kleiner maakt dan je daadwerkelijk bent. “Dat lukt me nooit!” “Ik ben niet goed genoeg hiervoor.” “Ik ben niet mooi, knap, slim of sterk genoeg.” Om maar even een paar van die belemmerende adviezen te noemen, die de meesten van ons vast wel kennen.

Het verlangen of gemis als inspiratiebron

Luisteren naar je innerlijke ‘ikken’ betekent nog niet dat je persé hoeft te doen wat ze zeggen. Je kan met je ‘ikken’ in gesprek gaan. Dan leer je veel over jezelf en over waarom je de dingen doet, zoals je ze doet. Het zijn verschillende delen van jezelf, die jou maken tot wie jij bent in al je heelheid en schoonheid.

In gesprek gaan met de stemmen in jezelf klinkt wellicht wat schizofreen, maar dat is het absoluut niet. Het is een manier om jezelf echt serieus te nemen. Je lichte, mooie kanten en tegelijkertijd je schaduwkanten omarmen, lief te hebben. Everybody is perfect, so are you! Laat het verlangen of gemis van jouw innerlijke stemmen je inspiratiebron zijn. Ga met ze in gesprek. Stel vragen aan jezelf en luister naar je eigen antwoorden. Vertel jezelf jouw eigen verhaal.

Ook een paradox die in ons allemaal zit: zowel onze (levens)vragen als de antwoorden daarop zitten in ons. Niemand kan je de antwoorden op jouw eigen vragen geven, alleen jezelf. Anderen kunnen je hooguit begeleiden om het antwoord in jezelf te vinden.

Supportteam

Begeleiden is wat ik vanmorgen ook bij mijn cliënt heb gedaan. Ze luisterde naar haar innerlijke stemmen en koppelde die ‘ikken’ aan verschillende archetypen, waarvan ze intuïtief wist, dat het representanten waren voor de innerlijke stem die sprak. Zo kreeg de levensgenieter in haar een plek in de ruimte en de amateur, de saboteur, de dienaar, de godin, enzovoorts. Ze wees ze af. Ze stelde vragen waarom de archetypen haar het advies gaven, dat ze gaven. De antwoorden maakten dat ze sommigen al kon omarmen, inclusief hun schaduwkant, omdat ze inzag op welk vlak het betreffende archetype haar steunde in haar leven. Zo gaf ze haar innerlijke stemmen één voor één een plek in haar zelf om haar gouden wijze kern heen.

Als je je innerlijke stem een ‘gezicht’ geeft, praat dat makkelijker. Vandaar dat ik ze laat koppelen aan archetypen. Al deze archetypen verlangen naar de positieve tegenhanger van wat ze ten diepste missen. Dat maken ze ieder op hun eigen manier kenbaar aan je, of door te praten vanuit een verlangen, of door hun gemis aan te geven.

Luister naar dit prachtige supportteam in jou. Weet dat je alles in huis hebt, om dit verlangen vorm en inhoud te geven en het leven te laten stromen.

Goede reis!